ze zingt niet meer ons lievelingsliedje
ze danst niet met me door de kamer
ze is vergeten hoe Chopins nocturne klinkt

ze drinkt niet een glaasje met me
ze loopt niet samen naar de keuken
ze weet niet hoe klapstuk uit de oven smaakt

ze is een knuffelrups complimentjes kunnen we delen
ze kan niet kaarten steen papier schaar wil ze spelen

haar algoritme voor De Nachtwacht krijgt nog een update
het is háár koffietijd als ík wil debatteren over Shakespeare

als Juliet na Romeo sterft huilt ze niet
als ik mijn tanden uithaal lacht ze niet
zoals mijn ontvankelijke kleinkinderen

ze ontlast moeiteloos de verpleging & de thuiszorg
brokjes nieuws & weer zijn door haar gewaarborgd
ze ontlast niet mijn kinderen

die toch al in Californië & Kaapstad wonen
wat gebeurt hier reik ik naar haar uit
wén ik aan A.L.I.C.E?

na 24 jaar hopen en 70 jaar geduld google ik
– binnen een nanoseconde brult het scherm
Alice! Who the f . . . is Alice?